Yıllar önce, ufacık tefecikken, televizyonda izlediğim Zübükzade İbraam beyin gerçek öyküsü Aziz Nesin’in Zübük kitabında. Zübük filmi beni elbette sadece verdiği mesajlarla falan değil, Kemal Sunal oyunculuğuyla da çok etkilemişti. Bu geçen yıllar içinde birkaç kez –televizyonda denk geldikçe- izledim Zübük’ü. Her seferinde daha da sevdim. Kitaptan uyarlama olduğunu öğrenince, yazarın Aziz Nesin olduğunu da öğrenince heyecanlanarak kitabı bir an önce okumak için sabırsızlandım. Birkaç yıl geçmiştir bu arada.  Ve şimdi, okudum. Roman tozu dumana katarak gelen kaptıkaçtı içinde bir yabancının da kasabaya gelmesiyle başlıyor. Sonra kitap boyunca kitaptaki diğer kahramanların Zübükzade lakırdılarını okuyoruz, “deryalar mürekkep, ormanlar kalem olsa, bu ırzı kırığın vasfına yetmez. Hangisini anlatsak ki…” diye başlayan lakırdılar. Bir zübük oğlanın nasıl oldu da Mebus Zübükzade İbraam bey olduğunu yer yer güldürerek, bol bol da düşündürerek anlatıyor bize Aziz Nesin, bu kasaba sakinleri aracılığıyla. Her anlatan da bir yerlerde mutlaka “ne ettikse, biz kendimize ettik” benzeri bir şeyler demeyi de ihmal etmiyor mutlaka. Ama bu anlatıların içinde İlçe Ortaokul Almanca öğretmeninin bir arkadaşına yazdığı mektupları var ki; bu mektuplar Aziz Nesin tüm Anadolu ve siyasetçilerin yarattığı ‘halk’ algısı üzerine düşüncelerini aktarıyor hiç süphesiz. Ayrıca tüm kitapta içten içe hepimizin içinde zübüklük olduğu ve bundan dolayı da her dönemde yeni zübükler çıkacağı anlatılırken, bu Almanca öğretmeni aracılığıyla da içinde zübüklük barındırmayanın da zübükleşeceğini gösteriyor. Zübükzade İbraam bey, belki beş-on kasabada, belki üç-beş vilayette ama her ülkede mutlaka olan bir tipleme. En azından bizim siyaset ekranımızda hep olmuş, oluyor,(hele ki şimdiki zaman diliminde!) olacak... E zaten hepimizde varsa bir zübüklük, zübüklükten ötürü zübüklerden nefret ediyor ve yine de zübüklükten dolayı zübükleri destekliyorsak, zübüklük baki kalacak anlamına gelmez mi bu?...

Sanki Aziz Nesin bir senaryo yazmış da yakından bildiğimiz bir siyasetçi yıllardır o senaryoyu oynuyor. Yüzsüzlük aynı, yolsuzluk aynı, üçkağıtçılık aynı... Aziz Nesin sonsuz olan, Zübük ise unutulacak olan.

Aziz Nesin'in deyimiyle uzun mizah hikayesi. Kitaptaki ana karakterimiz Zübükzade İbraam Bey. Zübükzadeyi kitapta "Bu Zübükzade, tarihlerin yazmadığı bir namussuz. Tek ayak üstünde seksen yalan kıvırır. Uykusunda şeytan aldatmaya gelse, şeytanın ırzına geçip,' Gözünün yaşını sil! 'diye donunu eline verir. " diye anlatıyor Aziz Nesin. Kitap boyunca farklı karakterlerin ağzından zübükten çektikleri çileler anlatılıyor. Çoğu zaman bu kadar da inanılmaz ki zübüğe diyorsunuz. Kitabın sonunda ise" Hepimizde birer parça olan zübüklük birleşip işte başımıza böyle zübükler çıkıyor. Oysa zübüklük bizde, bizim içimizde." diye çıkarımda bulunuyor yazarımız. Kitap 1961'de yayımlanmış fakat günümüzde de aynı durumun devam ettiğini hissediyorsunuz. Okurken hem güldürüp bir o kadar da düşünmenizi sağlayan Zübük-Kağnı Gölgesindeki İt kitabını okumanızı tavsiye ederim.