Sen nasıl bu kadar mükemmel bir kitap olabildin? Her şeyiyle kapağıyla, anlatımıyla, karakterleriyle aşırı aşırı aşırı iyi bir kitaptı. Kitabı daha çevrilmeden önce bile merak ediyordum. Çünkü Hayatın Kıyısında' yı çok sevmiştim ve @jenniferniven çok sevdiğim yazarların arasına birden girdi. Ve bu kitabın kapağını gördüğümden beri çevrilmesini bekliyordum. Kitaptaki baş karakterimizden ilki 'Amerikan'ın En Şişman Genci' olarak bilinen, bu şişmanlığından dolayı evinden vinçle çıkarılmak zorunda kalınan Libby Strout. Libby bir süre hastanede kalıp tedavi gördü ve zayıfladı. Zayıflamasıyla beraber liseye başlamaya karar verdi. Açıkçası ilk başta Libby'nin daha önceden yaşadığı şeylerden dolayı geri planda kalıp kendini savunamayan, kim ne derse desin kimseye karşılık vermeyen bir kız olacağını düşünmüştüm. Ama beni çok yanılttı. Düşündüğümün aksine okuduğum kız çok güçlü bir karakterdi. Kendiyle barışıktı ve insanlar ne derse desin duruşunu bozmadı. Hatta ona kötü davranan kişileri yaptıklarından pişman olmalarını sağladı. Kitaptaki diğer karakterimiz herkes tarafından tanınan, her ortama uyum sağlayan biri olarak gözüken ama aslında prosopagnozi adında yüzleri tanıyamama hastalığı olarak bilinen hastalığa sahip olan Jack Masselin. Prosopagnozi hastalığı olan kişiler kişilerin yüzlerini hafızasında tutamıyorlar. Hatta anne ve babasının yüzlerini bile. O an sizi görse bile kafasını başka bir yöne çevirdikleri anda yüzünüzü unutuyorlar. Jack bu durumla kimseyle yakın olmayıp, umursamaz görünerek başa çıkıyordu. Ta ki Libby hayatına girene kadar. Kitabı hala almadıysanız gidin ve alın. Libby'nin enerjisi size de bulaşacak.

Tut Ki Seni Seviyorum |#kitapyorumu Bu kitabın beni oldukça hayal kırıklığına uğrattını söyleyebilirim. Hayatın Kıyısında’dan sonra bu kitabı da dramatik ve farklı bekliyordum. Fakat sanki kitap daha önce okuduğum Genç Yetişkin türündeki kitaplardan toplama gibiydi. Bir türü çok okuduğunuzda ister istemez seçici olmaya başlıyorsunuz ve benzerlikler gözünüze çok çarpıyor. Kitabın konusundan bahsedeyim. Libby, Amerika’nın en şişman kızı olarak adlandırılıyor. O kadar şişman ki evinden çıkarılması için duvarın yıkılması gerekmiş. Fakat Libby’nin bu ‘ciddi’ kilo problemi geçmişte kalmış ve halkın arasına karışabilecek kadar zayıflamıştı. Jack ise yüz körlüğüne sahip biri. Etrafındaki yüzleri hatırlayamıyor, birinin suratına baktıktan sonra kafasını çevirdiğinde o yüzü anında unutuyor. Libby okula geldiğinde Jack onu kötü bir durumdan kurtarmak için yardım etmek istese de işleri sadece daha da kötüleştiriyor ve olaylar başlıyor. Kitabı okurken bir sonraki raddeyi hep tahmin ettim ve yazar sonunda beni şaşırtamadı. Çünkü okumaya başladığım andan itibaren nasıl bir çizgide gideceğini anlamıştım. Karakterlere de çok fazla sinirlendim kitabı okurken. Libby, güçlü ve kendine güvenen bir kız fakat işler Jack’e gelince Libby aklını sıyırmış gibi saçma düşüncelere dalıp saçma şeyler yapıp beni bol bol deli etti. Jack’in hastalığı hakkında bu kadar vurdumduymaz olması ve aile sorunlarında da sorumsuz davranması beni küplere bindirdi. Kitapta diğer sevmediğim unsur asıl olayların geç başlıyor olması. Kitabın ilk yarısı çok fazla sıkıcı ve gereksiz olayla doluydu, diğer yarısında da ne olup bittiğini anlamadım. 400 sayfalık bir kitabın 200 sayfasında sıkılmak ciddi bir durgunluk getiriyor kitaba. Kitapta sevdiğim birkaç şeyden birisi ikilinin arasındaki ilişkinin Jack tarafından anlatılan bölümlerdi. Ayrıca kitaptaki dans tutkusunu çok sevdim ve dans ile ilgili olan kısımları keyifli okudum. Oturup kitabı kafamda tarttığımda cidden okuduğumda elime çok bir şey geçmediğini anladım. Bunun en büyük sebebi daha önce bu tarz kitaplara çok fazla rastlamam. Eğer siz bu türe yeni başlamış bir okursanız okuyabilirsiniz. Akıcı gelebilir size ve zevk de alabilirsiniz. Ama derseniz ki ben bu türü adım gibi biliyorum Tut ki Seni Seviyorum uzak durmanız gereken kitaplardan bir tanesi.

Kitapta bahsi edilen hastalığı ilk kez burda tanımıştım ve gerçekten çok ilgimi çekti, kitap boyunca hayret ettim.

Tut Ki Seni Seviyorum • #okudumbitti💙 . #kitapyorumu . Libby ve Jack'in hikâyesini okurken bazen güldüm bazen hüzünlendim. Zorbalık en tahammül edemediğim şeylerden biridir, o yüzden bolca yerde sinirden köpürdüm ama Libby'nin verdiği cevaplar, takındığı tavırlar muhteşemdi. Ve Jack, karakter öyle uymuştu ki nasıl bu kadar gerçekçi olabilir diye kendime sorup durdum. Ta ki sondaki teşekkür yazısını okuana kadar. Yazar Jack karakteri için prosopagnozi hastası olan birinden ve prosopagnozi araştırma merkezlerinden epeyce yardım almış. . Yan karakterleri de sevdim. Hiç kimse mükemmel değildi. Aslında bunu sanırım bizim yüzümüze çarptı yazar. Çünkü insanlar olarak hepimiz bencil varlıklarız. Başkasında bir kusur gördüğümüzde kendimizi ondan üstün görme eğilimindeyiz. Karşısındakinin göründüğün altında yatanı, aslını merak eden insan azdır, üzerine yapıştırılan etiketin altına bakmaktansa eleştirmek her zaman çok daha kolaydır. İşte bunlara bir farkındalık sağladığını düşünüyorum. . . Alıntılar~ . 🌍"Hayat kaldığı yerden devam etmiyor, farklı bir şekilde devam ediyor... O eski hayatı asla geride bırakamayız. Sadece yeni bir tanesini kurarız." . . 🌍"İnsanları, başkasını yargılamak kadar birbirine bağlayan bir şey yoktur ve yanlış yaptığımızda bile bu, genellikle o yargıyı haklı çıkarmaz." .