Harikadır. Özellikle cezaevinde okuyorsanız..

Gerçekte yaşanmış bir hayatı isim değiştirerek paylaşmışlar. Okunmalı zira insanlar birbirine bu kötülüğü yaptılar. Bazı anlar var ki kitabı kaldırıp atasiniz geliyor

5 sene önceydi bu kitabı elime aldığımda, Bosnalı bir kızın "Gerçek" hikayesiydi, okumakla iyi mi yaptım bilmiyorum.. Geçen Hafta Tess Gerritsenin Siliniş kitabını okurken oradaki bir konu bu kitapla çağrışım yaptı, akabinde Bin Muhteşem Güneş de Leyla ismini görünce - Leyla kitabından sonra Leyla ismini duyunca ben otomatik hüzün yağrumuruna tutulurum- yine bu kitap aklıma düştü, tekrar okusam mı diye bir anlık bir düşünce geçti.. Sonra .. Sonra malesef okumayı göze alamadım.. Benim tekrar okumayı göze alamadığım şeyleri yaşadı, yaşadılar ve yaşıyorlar.. Leyla bir semboldü Bosna zulmünün bir sembolüydü binlerle Leyladan biriydi.. Irakta ki, Doğu Türkistanda ki, Eritrede ki, Suriyede ki, Arakanda ki, Filistinde ki Leylalardan biriydi sadece.. İnsanı, insan olduğundan utandıran, Fıtratını bozup en şerefli canlı olmak var iken kendisini en aşağılık Mahluk haline getiren kanı bozuk insanların zulmünün ufak bir anlatımıydı Leyla.. Bizlerin okurken dahi midesinin almadığı, gözlerin yaşardığı,kalbin sızladığı, öfkenin doruğa çıktığı olayları onlar malesef YAŞADILAR.. ve yine malesef ki Hala yaşıyorlar ve yine malesef ki Yaşayacaklar... Ülkenin ismi, mazlumun ismi değişse de, zulmü yapanın ırkı, dini , dili değişse de Mazlum hep aynıydı.. Kadındı. Zulme sessiz kalarak dilsizleşen şeytanlar, zulmü kendi çıkarları için alkışlayan alçaklar, amann bize ne diyen benciller, hepiniz,hepimiz buna ortağız.   Leyla denince akla mecnun gelir Aşk gelir.. Leyladan bana düşen sadece hüzündür... Okumayanlar için keyifli okumalar dileyemiyorum çünkü okumaya cesaretiniz varsa keyfiniz kaçacak.. "Bir ulusu yok etmek istiyorsanız kadınlara ve çocuklara işkence ve tecavüz edin,bunu yapın ki asla normale dönemeyip üreyemesinler. işte o zaman o milletin kökünü kurutursunuz."Alexandra Cavelius

Dayton Antlaşması’yla sona eren Bosna Savaşı , savaş adı altında Boşnak halkına yapılan bu katliam insanlık tarihinin en kara sayfalarından biri. Hatta İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'da yapılan en büyük katliam ve soykırım. Uluslararası bağımsız kaynakların verilerine göre savaş sırasında yaklaşık 50 bin Bosnalı kadın Sırplar tarafından tecavüze uğradı. İşte Leyla'da onlardan sadece bir tanesi. Daha 16 yaşındaydı bu iğrençliklere katlanmaya başladığında. Leyla'nın katlanmak zorunda kaldığı şeyleri okumak bile çok güç. Yaşadıkları beni derinden etkiledi. Hikâyenin gerçekçiliği, anlatımın akıcılığı güzeldi. Ama beni rahatsız eden kısımlar oldu. Türk ve müslüman düşmanlığı hissettim. Sırplardan birinin kurtarıcı olması, esir kampın isminin "Hindi" olması, Hırvat askerlerin Sırp askerlerinin kılığına girip çocuk ve kadınları öldürmesi... Bunun gibi bir çok şey. Bu kitabı okuyacaksanız bilinçli ve psikolojinizin sağlam olması gerekiyor. Yazımı Aliya İzzetbegoviç'in sözü ile bitirmek istiyorum. “Ne yaparsanız yapın soykırımı unutmayın. Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır....” . Bir başka hikayede görüşmek üzere. Hoşça kalın.

Leyla/Alexandra Cavelius #kitapyorumu • • #alıntı 🌑“Seni ölümden kurtaran hayallerin olmuş.” • • 🌑 "Tıpkı gözlerini kapadığında kimsenin onu görmeyeceğini hayal eden küçük bir çocuk gibi." ○ ● #arkakapak • • Bosnalı Leyla büyük bir kâbusu atlatmıştı: Bosna’daki toplama kampında geçirdiği iki yılı. Binlerce kadının travma geçirmesine neden olan savaşın karanlık ve baskıcı yüzünü anlatan bir kadın... Onun isyankâr öyküsü ve acıyla dolu dokunaklı kaderi... • • #yorum • Yazarın dili, üslubu çok güzel. O kadar güzel ki kendinizi o savaş alanında, Leyla'nın yanında hissediyorsunuz. Ama keşke hissetmeseydimde diyorsunuz. İnsanlar çok acımasız,sapkın,hasta olabiliyor. Bizim filmlerde izlediğimiz ya da kitaplarda okuduğumuz yaşamları, bir çok insanın gerçekten de bu durumu yaşamış olduğunu bilmek.. Bilmekle kalmayıp her satırında hissetmek.. Leyla kitabı beni çok etkileyen bir kitap. Bin Muhteşem Güneş kitabı da etkileyen bir kitaptı okumayan varsa o kitabı da okumalı. Keyifli okumalar dilemeceğim çünkü keyifle okunacak bir kitap değil maalesef. Haddime olmasada +17 sınırı koymak istiyorum. Umarım dikkate alınır. • • 🌑 "Asker birden silahını dört yaşındaki çocuğa doğrultup tetiği çekti. Küçük çocuk yere yığıldı. Annesi öylesine şoke olmuştu ki, asker onu bıçağıyla defalarca delik deşik ederken karşı bile koyamadı. Diğer çocuk çığlık çığlığa kaçtı. Onu daha sonra bir dolabın arkasında bulduk." • • 🌑 "Çok ölü görmüş olan biri, bir tek kişinin ölümüne çıkartılan gürültüye hayret ediyor." • • 🌑 "Bugün bir kahraman gibi gururla karşılarına dikileceğim: “Bakın! Yaşıyorum.” Ve yaşamaya devam edeceğim; her şeye karşın."

Kızın başına her gelen olayın ardından duraksadım. Acaba benim başıma bunlar gelse ilk ne yaparım, ne düşünürüm.. Bunca acıya katlanabilir miyim ki.. Sanırım bu kız gibi yeniden hayata dönemezdim. İnsanlık ölmüş dedirten bir kitap. İnsanlar bu kadar acımasız olabiliyor. Bizim filmlerde izlediğimiz ya da kitaplarda okuduğumuz hayatları, bir çok insan yaşamış olduğunu "Leyla " kitabında gördüm . Okunması gereken bir kitap.

Leyla,tam bir trajedi.Yaşadığı yerden uzaklaşmak için,ortaokul eğitimini büyükanne ve büyükbabasının yanında tamamlamak için onların yanına gitmesiyle hayatı tam anlamıyla altüst oluyor.Müslüman bir kız olan Leyla,o dönemdeki Sırp -hırvat savaşının ortasına düşüyor.Yanlış bir kararla savaşın ortasında,bir akrabasının yanında birkaç gün kalmaya gidiyor.Onun Müslüman olduğunu söylemesiyle Sırp polislerin eline geçiyor,kaçmaya çalışması ise bir arkadaşının gözlerinin önünde vurulmasını ile son buluyor ama en acısı bu değil.Daha sonra bir toplama kampına götürülen Leyla,orada açlık,tecavüz,işkence ve bin türlü eziyete maruz kalıyor.Bunlar yetmezmiş gibi birde bir karton sigaraya geneleve satılıyor.Leyla,yaşadıklarından sonra hissizleşiyor,aslında kaçmayı düşünsede buna gücü yok.Tam kurtulduğunu düşündüğü zaman yine aynı şeylere maruz kalıyor,en son kaçmaya kalktığında yan binadaki Ratko ona sahip çıkıyor.Bir süre daha burada kalan Leyla artık ailesinin yanına dönmek istiyor ama bu hiç kolay değil tabi ki.Bu arada bazı bölümlerde annesinin günlüğünü okuyoruz,Leyla'yı bir an olsun aramaktan vazgeçmeyen bir anne.Çok detaya girmek istemiyorum ama bu zulmü atlatmak,Leyla ve diğerleri için çok zor.Psikolojik destekle hayatına devam edenler olduğu gibi,yaşadıkşarına katlanamayanlar intihar ediyor.Sonsözde yazarın,Leyla diye anlattığı kişinin aslında baş tanık olduğunu ama ona bunları yaşatanları tekrar görmek istemediği için mahkemeye çıkmadığını yazmış.Suçun cezasız kalması çok kötü ama yaşadıklarından sonra tekrar onları görmek istememesi çok normal. Din,dil,ırk farketmeksizin insanlığı sorgulatan bir kitap,tavsiye ederim.

iki günde bitirdim hele sonlarına doğru elimden bırakamadım insanların nasıl hayvandan daha aşağı bir varlık olduğunu gözler önüne seriyor ben hep Sırpların kötü olduğunu sanirken müslüman olanların ya da olduklarını sananlarin da aynı tavırları sergilemeleri beni hayrete düşürdü bir kıza yapılan iğrençliklere karşın kızın ayakta kalması takdire şayan hayatta şükür etmek için bir sürü sebebimiz var okuyunca bir kez daha hatırladım

Okuduklarımızın yaşanmış olması ayrı bir acı bırakıyor insanda... 2 günde bitirdiğim beni çok etkileyen bir kitaptı...