"Kalktık Horasan'dan dökün eyledik. Parlar omuzumuzda uzun şelfeler. Kurt sürüleri gibi dağıldık dünyaya, yayıldık mağrıptan maşrıka dek. Kırmızı yakut gözlü, uzun boyunlu atlarımızı Sind suyuna, Nil suyuna sürdük. Memleketler, kaleler, şehirler aldık, devletler kurduk. Harran ovasına, Mezopotamya'ya, Arabistan çölüne, Anadolu'ya, Kafkas dağlarına, geniş Rum bozkırlarına, onbin, yüzbin kara çadırla kartallar gibi indik. Uzun, yedi direkli, keçi kılından kara çadırlarımız... Her birinin içi insan hünerinin en büyük, en güzel, en ince renkleri, nakışları ile işlenmişti. Ya şelfelerimiz, ya kılıçlarımız, hançerlerimiz, fildişi sapları altın işleme tüfeklerimiz, dibeklerimiz, hırızma, gerdanlık, tepeliklerimiz, kilim, keçe, çullarımız... Harran Ovası'nda binlerce kişi ceylanlara karışıp semah döndük. Ulu şahinler gibi. Şölenler tuttuk, kutsal cemler büyüttük... Ulu denizlerden ulu denizlere dalgalarca çalkalandık. O kıyıdan bu kıyıya vurduk. Kaleler, şehirler, memleketler, ırklar, soylar karşımızda boyun eğdi. Tutsak kıldık bir çağı. Çok şey yaptık insanoğluna." . Diye anlatıyor yörükleri #yaşarkemal yine yörüklerin ağzından. Sonra; . "Birdenbire değil, binlerce yıldan bu yana azala azala, ufalana küçüle, her toprakta bir parçamızı bırakarak tükendik... Bir aydınlık su gibi bu toprağın üstünden aktık." . Diye özetliyor #binboğalarefsanesi'ni... . Çıkan iskan kanunu ile yörüklerin yerleşik hayata geçişlerinin zorunlu kılındığı sıralarda, töresini terk etmek istemeyen bir kısım yörük yaylak ve kışlak bulamaz duruma gelir ve akıl almaz zorluklarla karşılaşırlar. Herkes yurt edinmiştir ve onlara topraklarını açacak dostları kalmamıştır artık. . Bir Türk filmi tadında ama ustaca anlatmış Yaşar Kemal son yörüklerin hikayesini. Sıralarca betimlemeler, uzun uzun ve virgülü bol cümleler de olsa sevdim bu kitabı. Kaldı ki ben aslında bizim insanımızın hikayelerini okumayı hep çok sevdim. Okuyun derim; Demirciler ocağı pîri Haydar Usta ile, güzeller güzeli Ceren kız ile, Halil ile, Oktay bey ile, Süleyman kahya ile, Kerem ile, Çukurova ile tanışın. Hızır ile İlyas'ın Hıdrellezde kavuşmalarına şahit olun #tavsiyeederim

Muhteşem bir kitabın daha sonuna geldim.Yaşar Kemal`i sindire sindire okumak gönlüme,ruhuma ilaç gibi geliyor.... Hüzünlü bir hikaye, zaman zaman insanlara çok kızdım.Bir avuç toprak için Türkmen yörüklerinin çektiği acılar yüreğime oturdu.Hepimiz insan değilmiyiz,hepimizin tek derdi herşeye rağmen yaşamak değil mi??? Osmanlı`nın son zamanlarında bir iskan kanunu çıkar ve yörükler kanun zoruyla yerleşmek zorunda kalırlar.Fakat bir gurup Türkmen var ki yerleşmek istemezler.Yazın dağlarda gezip kışın da uygun bir yer bulmak zorundadırlar.Ancak ne toprak alabilecek kadar çok paraları ne de onlara bir parça toprak verecek dostları vardır..... Demirciler piri Haydar Usta,bir kılıç yapıp Çukurova`nın büyük toprak sahiplerine götürüp karşılığında yerleşecek bir toprak alacağına öyle inanır ki,herkes bir umutla O`nun kılıcı bitirmesini bekler.Gerekirse İsmet Paşa`ya kadar giderim demesi onları daha da çok umutlandırır. Koskoca devlet onları açıkta bırakacak değil ya.Kış yaklaşmaktadır ve dinlenmek için durdukları yerde bile diğer köylüler onlara rahat vermez.... Bakalım sonunda yerleşecek bir yer bulup yurt edinebilecekler mi???